Moving down the East Coast

1/11 - 4/11 

M'n verblijf in Scotty's beach house in MISSION BEACH (of beter Wongaling Beach) stond voor relaxen, relaxen en nog eens relaxen. Scotty's is een heel chille plaats, waar mensen van alle leeftijden verblijven. Het had een zwembad, ligstoelen, hangmatten en een grote keuken. Het is ook een working hostel, wat wil zeggen dat er mensen slapen die tijdens de week gaan werken op banana of andere farms. Geen luid party hostel dus, ideaal! Samen met Rosanna, een Nederlands meisje, aangekomen en meteen gaan winkelen en samen gekookt. De avonden heb ik doorgebracht met kaarten (shithead!) en gewoon praten met de mensen daar. Een namiddag zijn we langs het strand naar Northern Mission Beach gewandeld, een wandeling van toch wel een uurtje in de hitte. Daar aangekomen ben ik maar meteen een factor 50 gaan halen. De laatste volledige dag in Mission Beach ben ik gaan wildwaterraften op de Tully river! De place to be hier in Australië om te raften blijkbaar! Ondanks mijn eerste schrik -na het ondertekenen van een waiver waarop zinnen stonden die begonnen met "In the event of my death..." (slik)- was het echt een geweldige ervaring! Ik had gekozen voor de Xtreme rafting, waarbij je in een groep zat van 4 rafts ipv 15 en waarbij het dus sneller vooruitging. De Tully river bracht ons pal doorheen het regenwoud en door snelle rapids en watervallen. Cal, onze begeleider, gaf ons telkens bevelen wat we moesten doen en hij kreeg ons altijd precies waar hij wilde. Hij doet dit dan ook al 15 jaar. Natuurlijk bleven we niet droog, Cal deed ons altijd kantelen op onverwachte momenten en op plaatsen waar het diep genoeg was. Een keer ben ik onder de raft naar adem moeten gaan happen, maar ik wou er snel weer onderuit. Verder hebben we ook nog bepaalde rapids of natuurlijke 'glijbanen' afgezwommen, dat was telkens wel serieus happen naar adem voor de volgende golf in ons gezicht sloeg. Een keer hebben ze me een touw, de 'lifeline' moeten werpen, want ik geraakte niet meer bij de boot :-p Twee keer zijn we van een klif afgesprongen, de ene al wat hoger dan de andere. De tweede was een grote boom die schuin boven de rivier uittorende. Daar stond ik toch wel met een klein hartje, maar terugkeren ging niet. En ik ben er uiteindelijk nadien nog eens afgesprongen :-). Lunch was een barbecue in het midden van onze tocht, we hebben een afstand afgelegd van ongeveer 9,5km. Mijn 50+ zonnecreme heeft gelukkig zijn werk gedaan en zag maar op een paar plaatsen rood. 

De dag erna, 5/11, was het tijd om Mission beach achter me te laten en naar de volgende stop te vertrekken: TOWNSVILLE! Een 3u durende rit op de bus, die me de volledige 3u in slaap gewiegd heeft, bracht me bij dit charmant stadje, dat groter is dan ik verwacht had. Een 45min durende wandeltocht naar het hostel onder de vlakke zon, gaf me al direct zin in een koude douche. Rond 17u heb ik samen met Anne, m'n Nederlandse kamergenoot, een hike gedaan naar Castle Hill. De Goat Track, en de daarbij horende 1300 trappen, bracht ons naar de top van deze hill met een geweldig uitzicht over Townsville. We hebben er de zon zien ondergaan en zijn dan weer naar beneden gewandeld. In het hostel hebben we ons even opgefrist en dan het stad ingetrokken voor een stevig diner! Cactus Jack's, een charmant en lekker Mexicaans restaurant, kon onze honger doen stillen met lekkere beef en chicken fajitas. 

Woensdagvoormiddag 6/11 nog even naar het strand van Townsville en "The Strand" afgewandeld. Nadien om 14u back on the bus richting AIRLIE BEACH! 

Van daaruit zal ik vrijdag op een zeilboot stappen om 3 dagen de Whitsunday Islands te gaan verkennen! 

Scotty's

Wongaling beach (Mission beach)

Playing shithead!

Townsville

Townsville (view from Castle Hill)

The beach at Townsville