Bye bye Tine!: Time for a new country, new culture, new time zone and a whole new adventure!

25/03 - 26/05: Time for Southeast Asia

Het was spannend: Australië verlaten en op het vliegtuig richting Bangkok stappen. Een heel nieuwe en onbekende bestemming in een vreemd land, met een onbekende taal (moeilijk te aanvaarden voor iemand die talen heeft gedaan ;-)) en een onbekende cultuur. Australië achter me laten, was niet gemakkelijk, maar het hielp te weten dat Sam me kwam opzoeken en dat het tijd was voor een volgende stap, een nieuw avontuur in mijn reis. Ik nam me voor om er naartoe te gaan zonder verwachtingen en met open ogen en oren. Laat maar komen!

Na 1 nacht in Bangkok (het was de moeite niet om het stad in te trekken - nog niet) pikte ik Sam op in de luchthaven en namen we een paar uur later het vliegtuig naar SIEM REAP (CAMBODJA), de thuisbasis van de wereldbefaamde Angkor tempels, een van de onofficiële wereldwonderen. We hadden 4 dagen om onze driedaagse pas te gebruiken en wat waren we blij dat we tussendoor een rustdag hadden. Op dag 1 deden we samen met Sapka, onze persoonlijke tuktukbestuurder, en onze gids de kleine tour rond Angkor, waar we onder andere de Bayon tempel (met de vele gezichten) bezochten, Tha Prom (de tempel met de boom bovenop, te zien in de Tomb Raider-film) en - last but not least- Angkor Wat (het grootste religieuze gebouw ter wereld). Het deed ons allebei afvragen hoe het hele tempelcomplex eruit zou gezien hebben in haar hoogdagen, tijdens de 'hustle and bustle' van toen. 'Temple tramping' in maart is vermoeiend door het uiterst warme en vochtige weer; het is zweten van 8u 's morgens tot diep in de nacht. Gelukkig konden we elke tempeldag afsluiten met een frisse duik in het zwembad van ons hotel. Op dag 2 was het tijd voor de grote tour rond Angkor en bezochten we 9 tempels, elk een beetje anders en uniek. De dag erna was onze rustdag: we lieten ons door Sapka door de stad rondrijden, stopten voor een lekker lunch in Blue Pumpkin, lieten we onze voeten 'masseren' (beter: kietelen) door visjes die dode huidcellen eten en gaven we onze lichamen over aan blinde masseurs. Het is een mooi initiatief om blinde mensen op te leiden tot masseurs en oh boy, heb ik ontdekt dat een Cambodjaanse massage hard is - heel hard. Die van mij vond elk plekje op mijn lichaam dat pijn deed en zette er behoorlijk wat kracht achter. Een hoofdmassage heeft nu een heel andere betekenis voor mij en ik weet nu dat mijn lichaam niet gemaakt is voor een 'harde' massage. Ik had overal blauwe plekken verwacht, maar al bij al viel dat nog mee. Door die massage verdienden we een ontspannende duik in het zwembad. 'Temple tramping' dag 3 bracht ons om 5u45 naar Angkor Wat, om de prachtige zonsopgang te aanschouwen aan het magistrale gebouw. Daarna was het 30km 'tuktukken' doorheen het Cambodjaanse platteland en kleine dorpjes naar Banteay Srey, een tempel bekend om zijn fijne en kleine kunstgraveringen in deurposten, aan ramen en op de daken.

Na Siem Reap gingen we met de bus naar de hoofdstad van Cambodja, PHNOM PENH. Het was een 6u durende rit, gelukkig in een nog vrij comfortabele bus die wifi en stopcontacten had (en die tijdens onze rit uiteraard niet werkten). En wat een drukke stad! Heb nog nooit in mijn leven zoveel scooters bijeen gezien. Er lijken niet veel verkeersregels te zijn (in Cambodja rijden ze wel weer rechts - nu ja, meestal toch ;-)) en voor ons lijkt het pure chaos, maar voor hen werkt het. Rechts of links voorbijsteken, tijdens het voorbijsteken een aantal kilometer op de andere laan rijden, constant toeten (als in 'pas op, ik kom eraan'), 3 auto's naast elkaar op 2 lanen (en langs beide kanten nog wat scooters), het kan hier allemaal. Je riskeert je leven hier als je wil oversteken, zelfs als je in een auto of een tuktuk zit. Maar geen 1 keer hebben we iemand horen vloeken of zich horen ergeren aan het verkeer. Chaotisch verkeer met uiterst geduldige mensen.

We hadden slechts 1 nacht in PP, nadien was het weer de bus op (dit keer 4u in een iets minder comfortabele bus) naar Sihanoukville en 3u in een boot naar het KOH RONG eiland, waar zee, hangmatten en een eigen bungalow op het strand ons zouden opwachten. De bootrit was een hel, in een gammel bootje met harde banken, slechts 1 reddingsvest in zicht, met water in de motorkamer, ... We waren er allebei niet gerust op en we konden niet snel genoeg van de boot af toen we aangekomen waren. Het waren een aantal zeer relaxte dagen: lezen en dutten in de hangmat, zwemmen in de zee, lezen, dutten, hangmatten, zwemmen, etc. You get the picture ;-) 's Avonds aten we in het restaurant, een gezellig grote hut op het strand en amuseerden we ons met verscheidene kaartspelletjes (shithead blijft een topper), 4 op een rij, Jenga en darts. Moet toch effe vermelden (ben er wat trots op) dat ik 1x in de bull's eye heb geworpen - of kwam dat gewoon door mijn 'lucky streak' die avond? ;-)

Natuurlijk komt aan al dat relaxen een einde en na 3 dagen was het tijd om weer richting Phnom Penh en uiteindelijk Bangkok te trekken. Ditmaal op een iets comfortabelere en betere boot naar Sihanoukville en met een privétaxi naar Phnom Penh. De dag erna vlogen we naar Bangkok en daar was het weer tijd om afscheid te nemen, ditmaal gelukkig niet voor zo lang meer. Sam nam het vliegtuig naar Mumbai-Brussel en ik stapte op de vlucht naar CHIANG MAI in het noorden van Thailand.

Heimwee en een aanhoudende nasty bijwerking van de malariapillen (of dat denk ik toch) maakten het afscheid weer heel zwaar. Gelukkig blijkt Chiang Mai een zeer charmante en leuke stad te zijn. En hopelijk is die nasty bijwerking bij mijn volgende update verleden tijd... Dat is voor later!

Update: foto's!